Bu tarix təkcə müzəffər Ordunun əsgər və zabitlərinin deyil, tarixən Azərbaycanın azadlığı və bütövlüyü uğrunda gedən Haqq mübarizəsində misilsiz şücaətləri ilə Şəhidlik Zirvəsinə yüksələn Şəhidlərimizin, müxtəlif sahələrdə çalışsalar da, Vətən sevgisi köksə sığmayan könüllülərimizin, qazi və veteranlarımızın… - bütün igid ƏRƏNlərimizin günüdür. Həmçinin bu tarix Vətənə ləyaqətli, qeyrətli, cəngavər tək oğullar böyüdən valideynlərin günüdür, deyərdim. Elə bu səbəbdən, bu münasibətlə çox dəyərli və maraqlı bir insanın müsahibim olmasını istədim. Və, beləliklə, həmsöhbətim - Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatının Sumqayıt Bölməsinin sədri, I Qarabağ müharibəsi şəhidi Pərviz Şükürovun atası Sovet Şükürov oldu.

- Sovet müəllim, ən əvvəl sizi və kollektivinizi, ən xoş arzularımla, Silahlı Qüvvələr günü münasibətilə ürəkdən təbrik edirəm!

- Təşəkkür edirəm.

- Atalar çox gözəl deyib: "Ordun varsa, yurdun var”…

- Doğrudur. Ümummilli Lider Heydər Əliyev demişdi ki, "Ordu ölkəmizin, millətimizin, dövlətimizin müstəqilliyinin dayağıdır”.

Bu gün Azərbaycan Ordusu dünyanın ən güclü orduları sırasındadır və maddi-texniki təchizatı çox yüksək səviyyədədir. Kadr potensialı isə göz qabağındadır.

Məhz bu güclü, müzəffər, nizami Ordunun, vətənpərvərlərin sayəsində Azərbaycan Dünya tarixində görünməmiş bir Zəfərə imza atdı. Əgər ki, I Qarabağ savaşında bizim belə imkanlarımız olsaydı, mənfur düşmənin elə o zaman layiqli cavabı verilərdi. Çünki bizim bu qüdrətə, cəsarətə malik olan Vətən qeyrətli igid oğul və qızlarımız hər dövrdə olub, var və olacaq.

- Zəfər günü, bir Şəhid atası kimi, hansı hissləri yaşadız, bilmək olarmı?

-Açıq deyim, mənim oğlum zabit idi, Füzulidə şəhid olmuşdu. Hər zaman çox narahat idim, daxilimdə bir gərginlik vardı ki, torpaqlarımız nə vaxtadək qalacaq ermənilərdə, nə qədər inləyəcək düşmən tapdağı altında? Çox istəyirdim, oğlumun döyüşüb şəhid olduğu yerə gedim, gözlərimlə baxım və məndə heç olmasa bir təsəvvür yaransın ki, nə, necə olub. Sonradan qələbə ki çalındı, mənə elə gəldi ki, mən heç onu itirməmişəm. Lakin hər şey həminki kimi qalsaydı, illər üstə illər gəlsəydi və biz səbirlə dözməyə davam etsəydik, axıdılan qanların qisası alınmasaydı, bu böyük dərd mənimlə qəbrə gedərdi. O ki torpaqlar azad oldu aaaa, qəlbimdə bir rahatlıq duydum. O hissi tam ifadə etmək çətindir... Kaş, hər zaman gözlərimizdən sevinc göz yaşı axsın.

Bir hadisəni heç unutmuram...

-Bəlkə, bölüşəsiz bizimlə xatırladığınız anı...

-Çox təsirli anlar idi... heç vaxt unutmuram.

Hərbi çağırış vaxtı, II Qarabağ müharibəsi başlayanda biz hamımız hərbi komissarlığa getmişdik. Orada biz gərginlik yaşanırdı. Bir ana ilə balanın söhbətini eşitdim. Ana oğlunu heç cürə buraxmaq istəmirdi. Oğlan avtobusda oturanları göstərib dedi ki, "bax, o gedənlərdən mən artıq deyiləm. Sənin mənimlə işin olmasın. Mən gedəcəm!”. Ana isə sanki yalvarırdı: "Sən, axı, mənim tək oğlumsan... Getməyəcəksən...”. Fikri maşındakı yoldaşlarının yanında olan yeniyetmə oğlan nə fikirləşdisə, birdən anasına dedi ki, "axı, sən mənə deyirdin ki, səni 8 ildən sonra tapmışam. Hesab elə ki, heç məni tapmamısan”. Uşağa baxın bir; ağlına, düşüncəsinə... Ana daha bir söz demədi oğluna.

Şəhid belədir ki, dəfn olunur, torpağa tapşırılır, ana da bilir ki, oğlunun yeri haradı, onu harada ziyarət etsin, harada göz yaşı töküb təskinlik tapıb yüngülləşsin. Təbii ki, həyat davam edir. Nə qədər ağrılı olsa da, şəhidin əzizi məzarlıqdan evinə gəlib həyatla barışacaq, danışacaq, deyib-güləcək, xeyir-şərə gedəcək və s.

Müharibələrdə nələr yaşanmır... Məsələn, bir nəfər var, gəlib söhbət edir ki, "Füzulidə döyüşürdük. 3 nəfər idik. Qəlpə gəlib önümdəkinin sinəsini paramparça etdi. Gözlədik ki, arxadan kimsə köməyə gəlib onu aparsın. Mənə dedi ki, "sənin mənimlə işin olmasın, sən məni özünə sipər elə, düşmənin cavabını ver””.

Siz bir istəyə baxın. Bəlkə də, ən kasıb ailənin uşağı idi, bəlkə də doyunca heç çörək də yeməmişdi o yeniyetmə... Bəli, bizim belə mərd, qorxmaz, cəsarətli, qorxmaz, şir ürəkli oğullarımız olub döyüşdə. Hər bir igidimiz ŞƏHİD olmağa, Şəhidlik şərbətini içməyə hazır olub!

Ən ağrılı itkin düşənlərin, nəşi tapılmayan oğulların əziz-doğmalarının yaşantılarıdır. Qulaq səsdə, göz yollara dikilərək hər an axtarışda, qəlb intizarda olur. Onların çəkdiklərini sözlə ifadə etmək çox çətindir, çox.

Kaş, bir daha müharibələr olmasın! Müharibələrin acı nəticələri göz qabağındadır. Kimsə kiminsə torpağına göz dikməsin, hər kəs həddini bilsin... Düz deyirlər ki, "Haqq nazilər, üzülməz!”. Əvvəl-axır haqq-ədalət zəfər çalır, necə ki, haqqımız olduğu bu Zəfəri biz qazandıq. Təki, dünyamız salamat, xalqımız, millətimiz xoşbəxt olsun! Amin!

-Amin!

Sovet müəllim, siz həm də böyük bir təşkilatın Sumqayıt üzrə rəhbərisiz. Böyük Vətən Müharibəsindən (1941-1945), yəni 1945-ci ilin 9 May tarixində qazanılan qələbədən 70 il keçir. Bu, elə də az vaxt deyil... Təşkilatın neçə nəfər üzvü var, hansı qayğılarla yaşayırsız?

-İkinci Dünya - Böyük Vətən müharibəsindən, faşizm üzərində qələbədən sonra aparıcı qüvvələr fikirləşdilər ki, bu müharibənin qələbəsində başlıca insan amili durur. Digər respublikalarda olduğu kimi, ölkəmizdə ilk olaraq Bakı şəhərində Veteran Komitəsi ( 10. 06. 1960) yaradıldı, daha sonralar bölgələrdə bölmələri açıldı. 1987-ci ilin 21 mart tarixində Respublika Veteranlar Təşkilatı təsis edildi və təşkilat 1992-ci ilin mart ayının 10-da AR Ədliyyə Nazirliyində rəsmi olaraq dövlət qeydiyyatına alındı.

BVM-də SSRİ-nin tərkibində olan 15 respublikanın vətəndaşları birləşərək mənfur düşmənə qarşı o vaxtkı müasir olmayan silahlarla; əl tüfəngi, avtomat, qumbaralarla... çıxdılar və düşməni birlikdə məhv edərək qələbə qazandılar.

Müharibə dövründə Azərbaycandan təxminən 700 min nəfərə yaxın insan səfərbər edilmişdi, 250 mindən çox vətənpərvər həlak olmuşdu. Bu siyahıda Sumqayıt şəhərindən olan qəhrəman oğul və qızlar da var idi.

2016-cı ilin statistikasına görə Sumqayıt təşkilatında 17 nəfər müharibə iştirakçısı vardı. Həmin veteranlar müxtəlif order və medallarla təltif olunmuşdular. Onların əksəriyyəti müharibədən gələndən sonra arxa cəbhədə işlədilər. Veteranlardan biri – Yuri Matveyeviç Sumqayıtda yaşayırdı, Prezident təqadünə layiq görülmüşdü, novator, yenilikçi idi. O insanlar 95, 100… il yaşadılar, sonradan dünyasını dəyişdilər.

Bu gün bizim təşkilatda kifayət qədər əmək veteranı var.

-Ruhları şad olsun Qəhrəman oğul və qızlarımızın!

Bəs, bu gün təşkilatda vəziyyət necədir?

-Bu gün bizim təşkilatda kifayət qədər əmək veteranı var, siyahıda 20 min nəfərdən çoxdular. Sumqayıtı qurub-yaradanlar, zavod və fabriklərin tikisində iştirak edənlər, təhsil, səhiyyə və digər sahələrdə çalışan insanlar təşkilatın üzvüdürlər.

Həmçinin, bizim özümüzün I və II Qarabağ müharibəsi iştirakçıları olan əmək veteranlarımız da var ki, onların sayı 10 min nəfəri ötüb. Təəssüf ki, veteranlarımızın içərisində aktiv, fəal olanları təxminən 300-350 nəfərdir, əksəriyyətində yaşla bağlı hərəkət məhdudiyyəti var.

-Bildiyimə görə, təşkilatın tərkibində bir neçə bölmələriniz də var…

- Bəli. Belə ki, Veteranlar təşkilatında 3 komissiya var: biri "Qadınlarla iş komissiyası”, o biri "Gənclərlə iş komissiyası”, digəri isə "Humanitar məsələlərlə iş komissiyası”. Bu komissiyaların hər birinin tərkibi 5 nəfərdən ibarətdir; sədr, müavin və əsas üzvlər.

"Qadınlarla iş komissiyası”nın sədri Qızbəs xanımdır, veteran müəllimədir. "Gənclərlə iş komissiyası”nın sədri uzun müddət 33 saylı məktəbin direktoru işləmiş Məhəmməd Vəliyevdir. Humanitar məsələlər üzrə isə şəhərimizin tanınmış ziyalısı Aydın Məlikov məşğul olur.

Mütəmadi olaraq Vətən müharibəsi qəhrəmanları, mən onların hamısını qəhrəman sayıram, həmçinin əmək veteranları ilə görüşlərimiz, söhbətlərimiz olur.

-Sabahın aparıcı qüvvələri olan gənclərlə iş hansı səviyyədədir?

-Gənclərlə görüşlərimiz, əsasən, mədəniyyət ocaqlarından sayılan kitabxanalarda keçirilir. Bu ocaqlarda mütamadi olaraq keçirilən görüşlərimiz artıq silsilə xarakteri alıb. İnsafən, qeyd edim ki, bölməmizin ən aktiv işçisi olan Gülnaz xanım uzun müddət Mərkəzləşdirilmiş kitabxanalar sistemində çalışıb, hətta bu sahədə rəhbər də olub. Bəzən kitabxana rəhbərləri özləri ona müraciət edirlər ki, "sizinlə tədbir keçirmək istəyirik” və yaxud "siz tədbirimizdə iştirak edə bilərsizmi, dəvət etmək istəyirik”. Biz də çox böyük məmnuniyyətlə bu dəvətləri qəbul edir və veteranlarımızla tədbirin qonağı oluruq.

Ali və orta məktəblərin tələbə və şagirdləri ilə görüşlər çox yüksək səviyyədə təşkil olunur, veteranlar onlara ünvanlanan sualları həvəslə cavablandırırlar. Qarşılıqlı olaraq, bizlərin də onlara sualları olur. Gənclərin doğulub göz açdıqları şəhərə olan sevgilərinin hansı səviyyədə olmasını görmək, öz veteranlarını hansı dərəcədə tanımalarını bilmək, dünyagörüşləri, düşüncələri, mövqeləri… bizim hər birimiz üçün maraqlıdır.

Məktəbli-yeniyetmələrin düzgün peşə seçimləri əsas məsələlərdən biridir. Bu məqsədlə, diskussiya şəraitində biz onlara suallar ünvanlayırıq: "Böyüyəndə kim, nəçi olacaqsan?”, "Hansı sənətin, hansı peşənin sahibi olmaq istəyirsən? Niyə? Nə üçün?” və s. Bu günün yeniyetməsi nə istədiyini dəqiq bilməlidir ki, sabah həyat məktəbini keçəndə büdrəməsin, peşiman olmasın.

Şəhərin Heydər Əliyev Mərkəzində, Poeziya Evində, Dram Teatrın binasında kifayət qədər tədbirlərimiz olub. YAP-ın şəhər bölməsinin binasının qapıları hər zaman üzümüzə açıqdır. Bu təşkilatların rəhbərlərinə dərin təşəkkürümü bildirirəm.

Bizim idarənin özündə də münasib zalımız var, burada daxili yığıncaqlarımızı, görüş və tədbirlərimizi keçirir, yubileyləri qeyd edirik.

-Etiraf edək ki, əsas işlər ən əvvəl təhsil ocaqları, yeri gələndə, məktəbəqədər müəssisələrlə birgə əməkdaşlıq şəraitində aparılmalıdır. Sizdə vəziyyət necədir, bu baxımdan?

- Əlbəttə ki, məktəblərlə iş çox vacibdir. Hər bir şagird doğulduğu, yaşadığı məkanın tarixini bilməli, şəhərin qurucularını, qəhrəmanlarını… tanımalıdı. Sumqayıt Azərbaycanın müxtəlif bölgələrindən bu şəhərin tikintisinə gəlmiş qoçaq, zəhmətkeş gənclərin sayəsində göz önündə ucalmış bir şəhərdir. Nə qədər ki onun canlı şahidləri var, məktəblilər tarixi olduğu kimi o şahidlərin dilindən eşitməlidirlər. Və bu şəhərin artıq özünün adət-ənənəsi formalaşıb. Bu gün uşaq bilməlidir ki, tarix yazan insanlar ömürlərini nəyin yolunda qoyublar, adət-ənənə nədir; toyun adəti nədir, yasın adəti nədir… Sabah biz çıxıb gedəcəyik, onlar kimdən nə öyrənəcəklər? Hər şey zamanında olmalıdır.

- Ən azından, hər bir şagird şəhərin əmək qəhrəmanlarını vaxtında tanımalıdı və tarixi canlı şahidlərin dilindən eşitməlidirlər, Qəhrəmanlarının talelərini bilməlidirlər…

- Bəli. Tamamilə doğrudur. Bunun üçün lazımi şərait yaradılmalıdır. Bizim fəaliyyətimizin də əsas məğzi bundan ibarətdir ki, yeniyetmə-gənclərimizi maarifləndirək. Yuxarı sinif şagirdlərinə biz deməliyik, şəhər necə tikilib, üstü ilə getdiyiniz bu yolları, kölgəsində dincəldiyiniz bu yaşıllıqları kimlər salıb…

Bu gün Şəhidlər Xiyabanında 530 nəfərə yaxın şəhid uyuyur. Şagird bilməlidir ki, sumqayıtlılar kimlərdir, kənar bölgələrdən gəlib burada yaşayıb müharibəyə gedib şəhid olanlar, kənar bölgədən olub burada dəfn olunanlar kimlərdir. Bilməlidilər ki, bu oğulların hansı Böyük Vətən Müharibəsi, hansı Vətən müharibəsi qəhrəmanıdır, hansı hansı medalı alıb, hansı zabitdir, hansı sıravidir... Görün, hələ nə çox şey örənilməlidir. Bunları bilməyən heç nəyi bilməyəcək. Bununla bağlı, yarışların, viktorinaların, müsabiqələrin keçirilməsi vacibdir.

Sumqayıt Dövlət Universiteti ilə birgə əməkdaşlığımız yüksək səviyyədədir. Sağ olsunlar, tədbirlərində bizləri unutmurlar. Bu görüşlərin birində tələbələrlə yaxşı bir dialoqumuz oldu. İnanın, gənclər elə suallar verirdilər ki, məəttəl qalırdın. Bəli, bizim geniş zəkaya, zəngin dünyagörüşünə, dərin düşüncəyə malik olan savadlı, fəal gənclərimiz var və biz onları görəndə qürur duyuruq ki, Vətənimiz etibarlı əllərdədir.

Gənclər arasında maariflənmə işləri səngiməməlidir. Bununla bağlı bizim təşkilat əlindən gələni etməyə hazırdır.

-Mən orta məktəbdə oxuyanda məktəbimizdə hər həftə əmək və müharibə veteranları, hətta tanınmış qələm adamları, incəsənət ustaları ilə görüşlər təşkil olunardı. Biz də böyük həvəslə bu tədbirlərdə iştirak edərdik...

- Belə də olmalıdır. Təəsüf ki, bu gün şəhərin Təhsil və Mədəniyyət idarələri ilə tam əməkdaşlıq səviyyəsinə gələ bilməmişik. Bu səbəbdən vaxtında görüləsi işlərimiz ləngiyir. Əgər, bu məktəbləri, mədəniyyət ocaqlarını biz veteranlar tikmişiksə, bizim haqqımız da çatır ki, gedib orada nəvə-nəticələrimiz ilə görüşək, onları vaxtında məlumatlandıraq… Bu gün idarəyə məktub ünvanlayanda bildirilir ki, nazirliyə müraciət olunmalıdır. Bu da xeyli zaman alır və təəssüf ki, nəticəsi də çox zaman müsbət olmur. Əslində, ən böyük problemlərimizdən biri budur.

Sumqayıt Şəhər İcra Hakimiyyəti başçısı cənab Zakir Fərəcov tərəfindən hər cür diqqət və qayğı ilə əhatə olunmuşuq. Yubilyarlar, diqqət əlaməti olaraq, rəhbərlik tərəfindən təltif olunurlar, şəhər səviyyəsində onlara həsr olunmuş geçə keçirilir. Şəhər tədbirlərinə dəvət alan veteranlarımız böyük sevinclə tədbirlərdə iştirak edirlər.

-Sovet müəllim, yadımdadır ki, vaxtilə məhəllələrdə sakinlərlə görüşlər təşkil olunardı. Bu istiqamətdə bu gün hansısa işlər görülür?

- Bu gün yerlərdə qurumlarımız var. 22 jek var ki, hər biri üzrə bizim yerli veteranlar təşkilatı əlaqəlidir və hər təşkilatın sədri başda olmaqla, üzvləri fəallıq göstərirlər. Yeniyetmə-gənclərlə görüşlərin təşkili, söhbətlərin aparılması, maarifləndirici tədbirlər işin ancaq xeyrinə olar. Bu işdə əlbir olmaq gərəkdir.

- Sizdə belə bir səlahiyyət, imkan varmı ki, xəstə, imkansız veteranlara dəstək olasız, yardım edəsiz?..

- Xeyr. Bu işlər üçün büdcədən heç bir vəsait ayrılmır. Amma mən bu məsələdə hər zaman bizim yanımızda olan Səhiyyə İdarəsinin adını çox hörmətlə çəkə bilirəm. Hər zaman hansı veteranın səhhəti, problemi ilə bağlı ora müraciət etmişəmsə, canla-başla köməklik ediblər.

Amma bu, çıxış yolu deyil. Təbii ki, təşkilatın öz büdcəsi olsaydı, xəstələrə baş çəkib maddi dəstək olmaq, təşkilat daxilində yubileyləri qeyd etmək, ölkənin digər bölgələrinə veteranların istirahətlərini, Qarabağa səyahətlərini, … rahat şəkildə təşkil etmək və s. olardı.

- Bəli, bu, çox gözəl fikirlərdi. İnsanların mənəvi, ruhi dincliyi çox önəmlidir. Bu gün azad Vətənin hər qarışı günü-gündən gözəlləşir. Bəzən eynilik, gündəlik həyat tərzinin təkrarçılığı insanı çox yorur. Şəhərin salınmasında və inkişafında əməyi olan, Vətənin azadlığı və bütövlüyü uğrunda canlarından keçməyə hazır olan vətənsevərlərin mənəvi "qida”ya – xoş istirahətə haqqları var.

- Elə bütün bunlarla bağlı, xeyli planlarımız, layihələrimiz var. Təki sağlıq olsun!

İstəyirik ki, Ulu Öndərimizin adını daşıyan Heydər Əliyev Mərkəsində yüksək səviyyədə bir tədbir keçirək. Bununla bağlı rəhbərliyə müraciət edəcəm. İnanıram ki, müsbət qarşılanacaq.

-İnşallah.Əslində, təkcə təhsil və mədəniyyət ocaqlarında deyil, əmək və müharibə veteranları ilə görüşlər şəhərin bütün müəssisə və təşkilatlarında təşkil olunmalıdır. Axı, hər bir təşkilatda bizim gənclərimiz çalışır.

- Əlbəttə ki. Demək istəyirəm ki, idarə müdirləri bu məsələlərdə veteranlara qarşı, müsbət mənada, münasibətlərini dəyişsələr, çox yaxşı olar. Cıqmaq-cırmaqla iş olmaz, qızım. Mən durub ona zəng edim, buna zəng edim… belə olmaz. Bacardığım qədər çalışıram ki, bir az tərbiyə, bir az münasibətlə hər şeyi nizamlayım, yoluna qoyum, nəsə edim. Əksəriyyəti sözdə çox rahatlıqla deyir ki, "qapılarımız üzünüzə açıqdır!”. İstəyirəm ki, bu, sözdə yox, əməldə təsdiqini tapsın.

- Sovet müəllim, suallarımla sizi yordum, üzürlü sayın.

-Əsla. Buyurun, xoşdur.

-Bu payız möhtəşəm Zəfərimizin 5 illiyi qeyd olunacaq. Sonda sizin, həmçinin bir El ağsaqqalı kimi, ürək sözlərinizi, gənclərimizə tövsiyələrinizi, arzularınızı eşitmək istərdim.

-Mən əslən Laçındanam, amma 60 ildir ki Sumqayıtda yaşayıram. 1967-ci ildən taleyimi bu şəhərlə bağlamışam. Necə deyərlər, "burnumun suyu” ilə Sumqayıtda böyümüşəm))).

Sumqayıt insanların alın təri ilə tikilən, ucalan gözəl bir şəhərdir.

Şəhərimizi sevək və qoruyaq!

Düzdür, bizim tərbiyəli, savadlı, vətənpərvər gənclərimiz çoxdur. Lakin məni narahat edən onların biganəliyidir. Hesab eləyin ki, Sumqayıt boyda böyük bir ərazidi hər yan yaşıllıqdı. Bu yaşıllığın içində güllər, çiçəklər saya gəlməzdir. Amma burada alaq otları da var. Əgər gənclik o alaq otlarını vaxtında təmizləməsə, bir müddətdən sonra o alaq otları ətrafı bürüyəcək və o gözəllikdən əsər-əlamət qalmayacaq.

Ölkə də belədir. Yaxşı gənc, yaxşı insan yaxşı da vətənpərvər olmasa, o Ordunu kim saxlayacaq? Ordunu saxlamaq lazımdır, qüdrətli Ordu Dövləti saxlayacaq, Xalq da Dövlətə güvənəcək.

İkinci məsələ, şüurlu surətdə görürük ki, nəhəng dövlətlər Ermənistanı silahlandırır, özü də indiki müasir silahlarla. Adama deyərlər ki, sənin könlündə pis bir şey yoxdursa, silahı niyə alırsan? Bugünkü silahlar dünənki deyir, daha böyük təhlükələr yaradır. Bu silahların qarşısında hər kəs məğlub ola bilər, acı nəticələr dünyanı məhv edər. Müharibələr İnsanlıqdan uzaq olanlar üçün bir biznes, "bazar”dı. Allah bu, "Dünya idarəçiləri”nin başına ağıl qoysun, İNSAN olsunlar. Fidan balalarımız, gənclərimiz bir daha müharibə görməsinlər, analar gözüyaşlı olmasın, ataların qaməti əyilməsin, tək övladı olanların ocağı sönməsin, Dünya salamat, balalarımız xoşbəxt olsun! Amin!

- Amin!

-Bizim Dövlət başçımız cənab İlham Əliyev çox güclüdür, cəsarətlidir, hünərlidir. Allah onun canını sağlam, enerjisini tükənməz etsin! Allah gənclərimizə yaxşı bilik, şüur, düşüncə versin, vətənpərvər olsunlar! Bir də, gənclərimiz ana-bacılarını ürəkdən sevsinlər, çünki o ana-bacılar "VƏTƏN” deyilən bu torpağın üstündə gəzirlər. Anasını sevən Torpağını da, Vətəninə də sevəcək, Dövlətinə də bağlı olacaq, mənim kimi, sənin kimi... Dövlətinə bağlı olan ölümə getməyə belə hazır olacaq, Şəhidlərimiz kimi!!!

-Ruhları şad olsun Cənnətməkan Şəhidlərimizin! Allah qazilərimizə cansağlığı versin, Ordumuzun əsgər və zabitlərini, xalqımızı, millətimizi qorusun, VƏTƏN hər zaman VAR olsun!

Sovet müəllim, siz başda olmaqla, fəxrimiz, qürurumuz olan veteranlarımıza cansağlı, işlərinizdə uğurlar diləyirəm. İnanıram ki, tezliklə bütün problemlər öz həllini tapar, bütün idarə və təşkilatların qapıları veteranlarımızın üzünə açılar və siz bir-birindən maraqlı tədbirlərə imza atarsız, biz də böyük məmnuniyyətlə bu tədbirlərin iştirakçısı olarıq, işıqlandırarıq.

-Siz sağ olun, qızım. Qələminiz iti, sözünüz kəsərli olsun!

-Təşəkkür edirəm.

Aygün Hacıyeva,

Jurnalist, yazıçı-publisist,

AYB, AJB, AAB-nin üzvü